Lyndwing Creatieve Therapie

Wat een jaar!

Tina in de sneeuw met roze skijas en appelblauwzeegroene skibroek

Het is al even geleden dat ik iets van me heb laten horen, maar ik ben er nog! Ik merkte dat ik tijdens de eindejaarsperiode even tijd voor mezelf nodig had. Tijd om even naar binnen te keren, te voelen en te reflecteren.

Over reflecteren gesproken: het is misschien al een beetje laat om nog over het voorbije jaar te praten, maar ik ga het toch doen. We zijn tenslotte nog steeds januari. En dan nog, wie bepaalt wat “laat” is? Gewoon doen wat je niet laten kunt, toch?😉

Het voorbije jaar is er best wel wat gebeurd. Op wereldvlak weten we allemaal dat het een woelig jaar was, dat hebben we maar al te goed gemerkt. Op persoonlijk vlak was het voor mij dan weer een jaar van beslissingen nemen, om nadien op die beslissingen terug te komen. Een jaar van een paar keer opnieuw te beginnen en een jaar met zorgen op allerlei vlakken.

Iedereen heeft dingen meegemaakt waarvan je liever hebt dat ze jou niet overkomen. Op het einde van zo’n jaar en aan het begin van het nieuwe jaar herinneren we ons vaak vooral de negatieve zaken. We zeggen dan: “laat het nieuwe jaar maar komen, slechter dan vorig jaar kan toch niet” en “ik ben klaar voor een nieuwe start”.

Als je al goede voornemens had voor het nieuwe jaar, dan zijn deze ondertussen misschien al terug op de achtergrond geraakt. Het is niet voor niets dat “blue Monday” (depri maandag) steeds in januari valt. De theorie rond deze maandag is nogal omstreden, maar professionelen in de geestelijke gezondheidszorg merken maar al te goed dat velen de moeilijkste periode van het jaar in januari en februari meemaken. De lange donkere dagen eisen hun tol.

Winter is eigenlijk het moment bij uitstek om in jezelf te keren en uit te zoeken wat jou het vorige jaar niet gediend heeft, en wat je dus zou moeten proberen loslaten. Maar ook, en misschien zelfs belangrijker, wat jou veel plezier en voldoening opleverde en waar je misschien meer van zou willen doen. Dat heet zelfreflectie. Dit deden de mensen in het verre verleden ook al, want toen leefden ze nog in harmonie met de natuur. In de winter kan er niet gezaaid, geboerd of geoogst worden. Dit was dan ook een natuurlijke periode van rust.

Nu zijn we niet meer zo mooi in sync met de natuur. We vergeten vaak dat wij, net als de bomen, planten en dieren, meer nood aan rust hebben in de winter. Maar daar is ons hedendaagse drukke leven vaak niet op aangepast. Alles moet blijven draaien, of het buiten nu donker of licht is. Hoe dan ook, ik heb besloten om deze van nature noodzakelijke rust te nemen, en dat heeft me goed gedaan! 😊

Twee handen die wat aarde vasthouden met een kiem die uit de aarde groeit.

De boodschap dat ik je toch vooral wens mee te geven is dat bij het reflecteren je ook de focus op de mooie momenten mag leggen, of op momenten waar mogelijks nog iets moois uit kan groeien. Zoek deze bewust op en koester ze. De overgang van een nieuw jaar is niet alleen afscheid nemen van wat je niet meer wilt, het is ook de tijd om te gaan nadenken welke zaadjes je straks (in de lente) wilt gaan planten, zodanig dat je (hard) kan werken naar een mooie oogst later dit jaar.

Kies deze winter in de plaats van goede voornemens een handjevol positieve en veelbelovende zaadjes van vorig jaar, meng ze met wat nieuwe ideetjes, en plant deze zorgvuldig. Tegen de lente kunnen deze kiemen, zodat je er later veel plezier aan kunt beleven. Maar wees vooral geduldig. Er zijn voorjaarbloeiers, maar evengoed ook najaarsbloeiers.

Lukt de zelfreflectie jou niet zo goed, of lijk je toch steeds maar terug te vallen op de negatieve gebeurtenissen? Ik help je hier graag bij. Plan nu een eerste gesprek in, zodat we samen voor een mooie oogst kunnen zorgen. 😊