Onlangs betrapte ik mezelf erop dat ik dit wel heel vaak dacht. Eerst was het “ik ga zo blij zijn als ik op skireis ben, ik heb het zo hard nodig, die rust, de frisse berglucht, de wijde vergezichten en de adrenaline tijdens een afdaling.” Eenmaal enkele dagen ver op deze langverwachte skireis merkte ik dat ik nog steeds dezelfde soort gedachten had: “Ik ga zo blij zijn als ik terug in mijn eigen bed lig.” Het bed op onze kamer was namelijk zo hard dat ik met pijn in mijn rug en schouders opstond, en dan moest het skiën nog beginnen.

Meer van dat: “Ik ga zo blij zijn als ik terug onder mijn eigen douche kan staan.” Want na onze verbouwing is de badkamer een heuse spa voor mij geworden, weinig hotels kunnen tippen aan mijn geliefde regendouche! En toen was er nog een heimwee-achtige versie: “Ik ga blij zijn als ik mijn katten terug kan knuffelen!” Want het breekt mijn hart die rakkers te moeten achterlaten, en al zeker omdat ze ons vlak voor vertrek heel duidelijk gemaakt hebben wat ze ervan vinden als we op reis gaan.

Tijd om nu blij te zijn!

Ik prijs mezelf gelukkig dat ik dit opmerkte, want het gaf me de kans om mezelf op de vingers te tikken en te proberen om meer te genieten van het nu, het heden. Ik keek al zo lang uit naar deze skireis, dan mag je er toch van geniet, niet?! Maar door constant te verlangen en bezig te zijn met wat er in de toekomst zou kunnen gebeuren, liet ik deze reis, en dus ook de mooie deugddoende momenten, aan mijn neus voorbij gaan.

Ik heb op dat moment besloten dat ik wat meer aandacht zou geven aan waar ik nu was (die prachtige bergen!) en wat ik nu aan het doen was (of het nu skiën was, een terrasje doen, of gezellig een serie kijken voor het slapengaan). En ik moet je zeggen, mijn reis werd vanaf dat moment veel leuker, maar vooral veel waardevoller. “O hallo, genot en plezier, daar ben je dan!”

Wat heeft dit nu te maken met creatieve therapie?

Dankzij creatieve therapie – en bijgevolg ook intuïtief tekenen – leer je deze ongewenste patronen in je leven herkennen. Ik ben iemand die constant met haar hoofd in de toekomst zit: plannen maken, zorgen maken, piekeren, uitkijken naar, … Dit is niet per se een negatieve eigenschap, maar als je er teveel in opgaat kan je heel veel mooie momenten missen omdat je er met je hoofd niet volledig bij was.

Herken je dit? Of ben je eerder iemand die met het hoofd in het verleden blijft hangen? Iemand die bijvoorbeeld steeds met maar denkt “dat waren mooie tijden, zo krijgen we ze niet meer”. Of jezelf steeds maar verwijt “dit had je anders kunnen doen”. Of je focus ligt op wat je mist, wie of wat het ook is? Ook dan mis je veel dingen die zich op dit moment afspelen, en al helemaal de leuke zaken.

Door jezelf af en toe op het matje te roepen als je jezelf op dit soort gedacht betrapt, maak je je leven waardevoller en mooier. “Mindfulness” noemen ze dat met een moeilijkere, maar evengoed gehypte term. Eigenlijk komt het gewoon hier op neer: wordt wakker en schenk aandacht aan wat je nu hebt, niet op wat was of kan zijn. Niet altijd gemakkelijk, ik weet het, maar het is al zeer mooi om jezelf af en toe eens op het matje te roepen, of het simpelweg al opmerken. Het zal steeds gemakkelijker worden om jezelf terug te brengen naar waar je nu moet zijn.

Blijf je het moeilijk om deze patronen bij jezelf te herkennen? Aarzel zeker niet om een afspraak met mij te maken! Mogelijks ben ik de persoon die jou kan begeleiden en verder helpen. Dat komen we snel genoeg te weten tijdens ons eerste gesprek. Tot binnenkort? 😊